LI FURNERE

Menghiótte attezzèva, mulenèva e ‘nfurnèva. Cumba Giuuànne carrescèva la paglia re San Carle, re frasche re cèrze re Servarule cu lu ciucce o cu lu mule. La matina prima c’asséva lu sóle e lu roppe mangète, Giuuànne partéva pe se vije cu lu ciucce, na racanèrra, na zóca, nu rastiérre e nu bastóne pe cumbagnia. Rinda a lu vòsche accumunzèva la fatihia: accugliéva re frasche, facéva nu muntóne, spannéva la racanèrra, la renghiéva e l’attacchèva Terèva lu ciucce, lu cumannèva e se ‘ngenucchièva, terèva la racanèrra sópa a re sparre e lu ciucce s’alzèva e acchiène acchiène s’avvièva. Giuuànne, cu na mèna la racanèrra tenéva e cu l’alda a lu bastóne l’appuscèva. Ogni tande Giuuànne le réva vóce: aah, aah, aah, aah Rafaniè ca lu furne amma mbuchè. Arrevète a Sand’Andonie, lu ciucce se fermèva e Giuuànne piglièva la zóca, pe ‘nganna la passèva, e a la racanèrra l’attacchèva. Schèle schèle, ‘nghianète ‘nghianète, a la Cróce, Giuuànne se faceva lu ségne e a lu furne era arrevète.
Menghiuótte aiutèva a scareché e róppe scéva a ‘nfurné Tutte li iuórne Giuuànne facéva sta funzióne: re viérne, re statija, re primavèra, o cu lu sóle o cu lu viénde o chiuvéva o nevechèva sèmbe ru faceva. Quanne Menghiuótte attezzèva che profume se sendéva! Era paglia, frasche, èreva sécca e fiure c’appeccèva e pure ru ppène prufumèva. Addulurèta carrescèva ra la matina priéste a miézzjuórne cu na spulécchia ‘nghèpa tutte li juórne.
Li fiérre re lu mestiére re la furnèra, fin’a quanne facéva vècchia èrene la spèra e la spulécchia La vóce r’Addulurèta la tènghe rind’a r’arécchie quann’avvesèva a mamma mia: Mecalécchia éja scanè a re sette ru vvènghe a pigliè. Diéce scanète se purtèva e Menghiótte re ‘nfurnèva. Ognune canuscéva ru pène suje ra re léttere ca mettévene e ca scévene ra la a a lu u. Vulive canósce nu furnère ra li panne e la faccia néra.
Dal Libro M`Arrecorde… del Maestro Francesco Soldo